- Het onderzoeksmiddel is een nieuw middel dat mogelijk gebruikt kan worden bij de behandeling van de ziekte van Alzheimer. De ziekte van Alzheimer wordt omschreven als een toenemende verslechtering van de verschillende activiteiten die de hersenen uitvoeren. Hierdoor wordt denken, handelen en omgaan met anderen steeds moeilijker. De ziekte begint meestal met geheugenverlies en moeite met taal. In de laatste fase kan iemand met Alzheimer alledaagse dingen niet meer uitvoeren. De patiënt wordt dan ook verdrietig, boos of agressief naar anderen toe.
- In dit onderzoek vergelijken we capsules met verschillende samenstellingen. Het onderzoeksmiddel is eerder als capsules (Fase 1 capsules genoemd) aan mensen gegeven in voorgaande onderzoeken. Twee soorten van een nieuwe capsule met het onderzoeksmiddel worden in dit onderzoek getest. Deze twee varianten worden Fase 2 capsules genoemd. De opname, afbraak en uitscheiding van deze capsules worden vergeleken in dit onderzoek. Daarnaast wordt onderzocht of het eten van voedsel net voor inname van de Fase 2 capsules invloed heeft op hoe het lichaam omgaat met het onderzoeksmiddel. Verder wordt onderzocht hoe veilig de capsules zijn en hoe goed ze worden verdragen als gezonde proefpersonen ze gebruiken.
- Je krijgt het onderzoeksmiddel 3 keer toegediend, elke keer in de vorm van capsules die je moet doorslikken:
- De Fase 1 capsule na een nacht niet eten en drinken;
- De Fase 2 capule na een nacht niet eten en drinken;
- De Fase 2 capsule na een vetrijk ontbijt.
Het middel is al onderzocht bij gezonde personen, over het algemeen was het veilig en goed verdraagbaar. Aan het eerste onderzoek met het onderzoeksmiddel dat bij mensen werd gedaan deden 127 gezonde deelnemers mee waarvan 99 werden behandeld met het onderzoeksmiddel. In het onderzoek werd gekeken hoe veilig het onderzoeksmiddel was en of er negatieve effecten waren op het welzijn van de deelnemers. De dosis die je in dit onderzoek krijgt (120 mg), is lager dan de hoogste doses die al in eerder onderzoek zijn getest. In het algemeen werd gevonden dat het onderzoeksmiddel veilig was en goed werd verdragen. Alle gemelde bijwerkingen waren mild of matig van ernst. De meest voorkomende bijwerkingen waren misselijkheid, spijsverteringsproblemen, hoofdpijn, diarree en overgeven.
Ook kun je last krijgen van andere, nog onbekende, bijwerkingen. Voorafgaand aan de medische keuring ontvang je schriftelijke informatie over het onderzoek waarin ook de mogelijke bijwerkingen staan beschreven. Deze informatie wordt ook met je besproken aan het begin van de medische keuring. Je kunt dan ook vragen stellen aan de keuringsarts of verpleegkundige. Wanneer alles duidelijk voor je is, kun je besluiten om schriftelijke toestemming te geven voor deelname aan het onderzoek. Pas daarna zullen de metingen van de medische keuring plaatsvinden. We willen benadrukken dat ook na de schriftelijke toestemming het meedoen aan elk onderzoek vrijwillig is. Je kunt te allen tijde beslissen om toch niet deel te nemen of te stoppen met de medische keuring of het onderzoek. Je hoeft geen reden op te geven waarom je niet meer deel wilt nemen.